ګرانې ملینې، زما کوچنی بېنوا مینې، تر څو ساعتونو نور به په دې نړۍ کې نه یم.موږ نن له غرمې وروسته دری بجې وژل کېږو، دا یوه حادثه ده چې په ژوند کې مې پېښېږي.
د باور نه ده، خو سره له دې پوهېږم، چې نور به دې هېڅکله
ونه وینم. څه درته کولای شم ولیکم؟ په داسې حال کې چې حیران یم، په ورته وخت کې
راته بېخي روښانه ده...د بریا په درشل او موخې ته د رسېدلو لپاره ځان فدا کوم.
هغه کسان نېکمرغه دي، چې له موږ وروسته به ژوندي پاتې شي
او د آزادۍ او سولې خوږ خوند به وڅکي. ډاډه یم
چې د فرانسې ولس او د آزادۍ د لارې ټول مبارزین به زموږ یادونه پرتمین
وساتي. د مرګ په دې شېبه کې ټینګار کوم، چې د المان ولس په وړاندې هېڅ ډول کرکه نلرم
او هر څوک چې د هر شي وړ وي، هغه به تر لاسه کړي. خو د دې مخالف یم، سره له دې چې ځینې
به یې وړ وي، دوې مجازات شي. د المان خلک او ټول ولس له جګړې وروسته، چې چندانې
لېری نه ده، په سوله او ورورولۍ کې به ژوند وکړي. ټولو ته نېکمرغي غواړم!
زما ژوره خواشیني دا ده، چې ومې نشو کړای تا نېکمرغه
کړم. ډېر مې خوښ درلود چې له تا یو ماشوم په یادګار ولرم، هغه څه چې تل ستا هیله
هم وه. هیله کوم زما د خوشحالۍ لپاره او د دې لپاره چې زما وروستۍ غوښتنه پلي کړې،
له جګړې وروسته بې ځنډه له هغه چا سره، چې کولای شي تا نېمکرغه کړي، واده وکړه او
اولاد پیدا کړه.
که شوني وي په ارمنستان کې زما مور و پلار ته زما د
یادونو کیسی وکړه. زه له ۲۳ نورو کسانو سره په ویاړ، سرلوړۍ او د یو ارامه وجدان
لرونکي انسان په توګه مرم.
نن لمرینه ورځ ده، په داسې حال کې لمر ته ګورم او د طبیعت ښکلا وینم، چې ټول شیان راته ګران دي.
ژونده خدای پامان، د ټولو خدای پامان!
لویی آراگون
د وژل شویو لیکونه