۱۰.۱۰.۰۳

طبقاتي جوړجاړی

 نکل کوي، چې لېوه او اوښ له یوبل سره د «ورورولۍ» تړون وکړ، کور یې یو شو او ژمنه ېې وکړه چې نور د دوی تر منځ تاریخي بېلتون له منځه لاړ شي او دواړه یوه کورنۍ وګڼلې شي او د ماشومانو تر منځ ېې کوم توپیر نه وي.

یوه ورځ ساده اوښ د خوړو د لټون په پار بېدیا ته لاړ. لېوه د هغه یو بچی وخوړ او یوې څنډې ته وغځېد. همدا چې له لېری اوښ راښکاره شو، لېوه په منډه مخې ته ورغی او وې ویل: وروره، راځه چې یو بچې مو نشته!

بېچاره اوښ اندېښمن شو او وې پوښتل: زما له بچو که ستا له بچو؟

لېوه ځواب ورکړ: ملګری بیا دې زما او ستا وکړه ؟ یو له هغو چې پښې یې سورورې دي!!!

 * دا حکایت په جوامع الحکایات و لوامعق الرویات (هراړخیزه داستانونه او ځلانده روایتونه) کې راغلی، چې سدیدالدین محمد عوفی شاوخوا ۶۳۰ قمري هجري کې لیکلی دی.

له دې نکل څخه درس اخلوو، چې د لېوه او اوښ تر منځ ورورلي شتون نلري. که دا خبره په ټولنیزو طبقاتو کې په پام کې ونیسو، په څرګند ډول دا درس راکوي چې هر ډول طبقاتي جوړجاړی یوازې ولسونه نابودوي او قربانوي. که هڅه وشي، چې د پانګوالو او زیارکښو تر منځ «ورورولۍ» وشي، هغه څوک چې به وخوړلی شي، زیارکښان به وي.

وروستۍ کوتره

  ته د آزادۍ د جفرافیه وروستی ټاټوبی وروستی هېواد، چې ساتې مې له ډاره                        له ولږې ته وروستۍ خوشه ته وروستۍ سپ...